Verklarende woordenlijst Medische pedicure Turnhout

De bouw van het menselijk lichaam of menselijke anatomie, de lichaamsfuncties of fysiologie.

Of ziekteleer is de studie van het ontstaan en verloop van ziekten.

Een medisch specialisme dat zich buigt over de behandeling van afwijkingen en ziekten van het steun- en bewegingsapparaat.

Of bewegingsleer is de wetenschap die zich bezighoudt met de motoriek van het menselijk lichaam.

Het medisch specialisme dat zich bezighoudt met huid-, nagel- en haaraandoeningen, samen 'huidziekten' genoemd.

Een medisch specialisme en biologische wetenschap die zich bezighoudt met het endocrien systeem, ofwel klieren die afscheidingen in het lichaam hebben zoals de schildklier, hypofyse, alvleesklier en bijnieren.

Een risicovoet is een voet waarbij door ziekte of andere oorzaak een verhoogd risico aanwezig is op complicaties. De medische voetbehandeling van de risicovoet is gericht op mensen met diabetes mellitus, reuma, een oncologische, spastische, oudere en verwaarloosde voet.

Bij wondverzorging wordt getracht een optimale toestand te bekomen, zodat een wond zo snel mogelijk geneest. Wonden beginnen altijd als een acute wond. De meeste acute wonden genezen vanzelf, maar er kunnen factoren meespelen die de genezing verhinderen. Zo kunnen deze wonden chronisch worden.

Voetreflexologie (ook reflexologie of reflexzonetherapie genoemd) is een pseudowetenschappelijke alternatieve geneeswijze die ervan uitgaat dat alle organen en lichaamsdelen in verbinding staan met plaatsen op de voeten. Net als voetreflexologie is handreflexologie een unieke techniek waarbij de reflexzones op de handen met de duim en de vingers worden bewerkt.

Massage is de praktijk van het toepassen van gestructureerde of ongestructureerde druk, spanning, beweging, of trilling - manueel of met mechanische hulp - op de zachte weefsels van het lichaam, waaronder de huid, spieren, bindweefsel, pezen, ligamenten, gewrichten, lymfevaten, organen van het maag- darmstelsel en reproductief systeem, om het welzijn van de massee (dat is: wie wordt gemasseerd) te verhogen. Dit kan met of zonder massageolie worden gedaan.

Een uit China afkomstige techniek, waarbij de energieën van het lichaam geregeld worden door het uitoefenen van druk op de meridiaan-punten (energiebanen) op het lichaam. Dit heeft invloed op de emoties en spanningen en zorgt voor verlichting van pijn. Bij acupressuur wordt voornamelijk enkel druk uitgeoefend met de handen en vingers, terwijl bij acupunctuur zeer dunne naalden gebruikt worden die op specifieke punten in het lichaam geplaatst worden.

Artritis is een ontsteking van de gewrichten veroorzaakt door reumatische aandoeningen (bijvoorbeeld reumatische artritis), verwondingen of bacteriële infectie (septische artritis). Als er één gewricht is aangedaan, wordt er gesproken over monoartritis, als er 2-4 gewrichten zijn ontstoken, heeft men het over oligoartritis, en als er 5 of meer gewrichten ontstoken zijn, gebruikt men de term polyartritis. Artritis wordt onderscheiden van artrose: pijnlijke gewrichten door slijtage, zonder dat daarbij sprake is van een ontsteking. Verwarrend is dat deze laatste aandoening in het Engels osteoarthritis genoemd wordt.

Op de lange termijn kunnen bij diabetici ook andere complicaties optreden, afhankelijk van hoe regelmatig de patiënt een te hoge bloedsuikerspiegel heeft: De gevoelszenuwen werken minder goed, waardoor jaren later vaak ongevoeligheid in handen en voeten optreedt. De voeten en handen gaan prikkelen en tintelen, terwijl de tastzin minder goed wordt. Hierdoor wordt fijn werk zoals het sluiten van knoopjes onmogelijk wordt of de patiënt bijvoorbeeld niet meer voelt dat hij in een punaise heeft getrapt. Dergelijke wondjes gaan bovendien eerder ontsteken door het hogere suikergehalte, de genezing gaat slechter door de verstoorde bloedtoevoer. De patiënt merkt het pas laattijdig, omdat hij het niet voelt. Dit kan ertoe leiden dat op den duur tenen, voeten of onderbenen verloren gaan omdat ze moeten worden geamputeerd.

Onychomycose ofwel schimmelnagel, in de volksmond ook wel ten onrechte kalknagel genoemd, is een schimmelinfectie van de nagels. Het is de meest voorkomende nagelaandoening; de helft van alle nagelaandoeningen betreft onychomycose. Hoewel onychomycose hoofdzakelijk bij de teennagel optreedt, kunnen ook de vingernagels besmet raken. Zo’n 6 tot 8% van de volwassenen kampt met onychomycose. De meest voorkomende oorzaken zijn de schimmels Trichophyton rubrum en Tricophyton interdigitale. Een kalknagel ofwel onychauxis is een nagelaandoening, waarbij deze sterk verdikt is maar niet vervormd. Deze verdikking kan het gevolg zijn van trauma, acromegalie, ziekte van Darier, psoriasis, pityriasis rubra pilaris of in sommige gevallen erfelijkheid. Niet te verwarren met schimmelnagel of onychomycose, in de volksmond ook vaak kalknagel genoemd. Deze wordt veroorzaakt door een invasie van schimmel in de nagel die moeilijk weg te krijgen is.

Een ingegroeide teennagel (unguis incarnatus) is verbogen, waarbij de teennagel in de huid groeit, vooral aan de zijkanten van de teennagels. Dit veroorzaakt drukpijn en soms eeltvorming en kan de huid irriteren. Als de teennagel echt in de huid groeit kan hij de huid beschadigen, waardoor bacteriën de wond kunnen binnendringen en infecteren. Meestal komt een ingegroeide teennagel voor aan de grote teen.

Vaak ontstaan hielkloven door overmatige eeltvorming samen met een droge huid. Door een constante (verhoogde) druk op de hielen tijdens het lopen, kan het eelt barsten. De hielen kunnen verkleuren met witte kloofjes en verticale barstjes, soms staat de huid een beetje open. Maar naast een droge huid spelen andere factoren een rol bij het ontstaan van hielkloven: een staand beroep, minder doorbloeding in benen en voeten, het dragen van open schoenen en slippers, hormonale veranderingen, medicijngebruik, overmatig transpireren, diabetes, ouderdom, met blote voeten lopen op harde en droge oppervlakken, een afwijkende voetstand, het negeren van een droge huid en overmatig eelt en een verminderd vetpolster onder hiel, eventueel in combinatie met overgewicht.

Een likdoorn (clavus), in de volksmond ook wel eksteroog genoemd, is een vaak pijnlijke naar binnen groeiende eeltplek (verdikking van de huid). Deze verschijnt waar druk en/of wrijving op de huid wordt uitgeoefend, zodat meer eelt wordt gevormd. Likdoorns komen meestal voor op de voetzool, de bovenzijde van de tenen, op de teentop, tussen de vierde en vijfde teen of in de handpalm. In het midden van de likdoorn verzamelen zich de dode huidresten, te merken aan de donkere kleur in het midden. Het is zeer pijnlijk en voelt aan alsof er een spijker in de voet zit. Een likdoorn is bovendien gevoelig voor druk op deze plek, terwijl een wrat juist pijnlijk is bij druk vanaf de zijkanten.

Plaatselijke verdikking van de opperhuid, die ontstaat op plekken waar de huid wordt blootgesteld aan wrijving en/of druk. Door wrijving van de opperhuid over een oppervlak wordt de huid ruwer en hard. Eelt is een beschermlaagje dat vermijdt dat de opperhuid beschadigd raakt. Een ander resultaat van wrijving of langdurige druk op de huid is een blaar. Eelt kan ook ontstaan door druk en/of wrijving, wijziging van temperatuur, hitte, veranderde samenstelling van zweet en ziekten. Het ontstaan van eelt kan ook erfelijk zijn. De vorming van eelt hangt immers ook af van de stand van de botten. Als bepaalde botten meer moeten werken, ontstaat er een dikkere huidlaag.

Een teen waarvan het eerste kootje naar boven staat, het tweede kootje naar beneden, en het derde kootje recht. De term hamerteen wordt vaak verward met de term klauwteen, waarbij zowel het tweede als het derde kootje gebogen staat. Wanneer een teen nog met de vingers kan worden recht geduwd spreekt men van een flexibele hamer- of klauwteen, wanneer deze handeling niet (meer) mogelijk is van een rigide hamer- of klauwteen. Een hamer- of klauwteen komt niet bij de grote teen voor omdat deze slechts twee kootjes heeft. Naast erfelijkheid kan een hamer- of klauwteen andere oorzaken hebben: Een hamerteen komt vaak voor samen met hallux valgus. Dan drukt de grote teen tegen de tweede teen aan, waardoor deze omhoog gaat staan. Bij een doorgezakte voorvoet (spreidvoet) gaan de middelste drie tenen omhoog staan, omdat de kopjes van de middenvoetsbeentjes naar beneden gezakt zijn. Bij een holvoet (verhoogde wreef) is de peesplaat van de voet extra gespannen, waardoor de tenen in een hamerteenstand kunnen worden getrokken. Andere oorzaken van hamertenen zijn een verstoord evenwicht van de voetspiertjes om de teen te laten strekken en buigen. Dit kan voorvallen bij mensen met gewrichtsslijtage, slagaderverkalking, diabetes of reuma. Dit kan ook door ouderdom of na een trauma komen.

Hallux valgus of knobbelteen is een meestal verworven standsafwijking van de grote teen. Het middenvoetsbeen van de grote teen staat naar mediaal, maar de teen zelf wijst naar lateraal (staat in valgus). Hierdoor ontstaat een knobbel aan de zijkant van de voet bij het begin van de teen. Deze knobbel kan leiden tot bursitis, een ontsteking. Hallux valgus kan het gevolg zijn van het dragen van ongeschikt schoeisel, in combinatie met aanleg. Bij natuurvolkeren die op blote voeten lopen is het heel zeldzaam, maar komt wel voor. Het kan het gevolg zijn van een spreidvoet, aangeboren aanleg of het dragen van hoge hakken en schoenen met smalle punten. Behandeling is niet altijd noodzakelijk maar bij pijnklachten of last kan dit wel wenselijk zijn. De belangrijkste behandeling bestaat uit goed schoeisel eventueel in combinatie met steunzolen. 's nachts kan ook een corrigerende spalk gedragen worden.

Trainingen waarin uw handen, polsen, voeten, tenen en houding getraind worden. Handtraining behandelt functiestoornissen van spieren, pezen, botten, banden, gewrichten, zenuwen en huid waardoor uw dagelijkse bezigheden niet belemmerd worden. Handtraining bevordert het herstellen van de handfuncties, en traint kracht en flexibiliteit. Getrainde voeten en sterke voetspieren vermijden pijnlijke voetklachten. Voeten zijn het fundament van het lichaam. Veel nek-, schouder- of rugklachten zijn terug te leiden op de stand van de voeten. Toch wordt bijna alles getraind, behalve de voeten. Het lijkt misschien overbodig of zelfs onbelangrijk, maar sterke voeten zijn cruciaal om problemen zoals nachtelijke pijn, spasmen en krampen te voorkomen. Ze ondersteunen het volledige gewicht van uw lichaam. Sterkere voeten kunnen u overal naartoe brengen. Desondanks geeft u ze misschien niet de verzorging die ze verdienen. Uw huidige schoenen zouden ze bijvoorbeeld zwak, stijf of zelfs misvormd kunnen maken. Pijn wordt een dagelijkse norm en u weet misschien niet wat u moet ondernemen. Daarom is het een goed idee om een oefeningsroutine voor sterkere voeten te starten. Het is belangrijk om dagelijkse oefeningen te doen voor sterkere voeten, zodat u pijnlijke voetproblemen kunt voorkomen.